W ekonomiii często przyjmuje się załozenie , że człowiek podejmuje racjonalne decyzje. Być może tak jest, ale te racjonalne dcyzje podejmowane są często na podstawie niepewnych (zaszumionych) i częściowych informacji, dochodzących z opóźnieniem. Podejmuje decyzje na podstawie przewidywań o zachowaniu innych ludzi, a nie na podstawie ich faktycznych decyzji, nie znając długookresowych skutków swoich decyzji. Skutkuje to tym, że człowiek podejmuje racjonalne decyzji, ale tylko na podstawie swoich danych - te decyzje mogą być nieoptymalne z punktu widzenia celów długoterminowych lub mając dostępne więcej informacji. I to jest własnie nazywane bounded rationality.
Często niezrozumienie między dwoma “jednostkami systemu”, np. między pracownikami a menedżerami wynika właśnie z bounded rationality. Gdyby pracownika, krytykującego menedżera, postawić w roli tego menedżera, z jego informacjami, celami, to zachowywałby się tak jak tamten menadżer.
Podobnie kłótnie między ludźmi mogą wynikać z ich bounded rationality i w takim wypadku rozwiązaniem może być zwiększenie i uzupełnienie informacji po obu stronach sporu (Porozumienie bez przemocy).
Źródło: Thinking in Systems. A Primer