Kiedy wiele aktorów korzysta ze wspólnego zasobu nieodnawialnego lub z degradującym sprzężeniem zwrotnym (na przykładzie pastwiska - gdy jest za dużo krów to nie tylko nie starczy dla wszystkich miejsca, ale też krowy zjadają trawę to samego końca przez co trawa wolniej odrasta). Przy takim wspólnym zasobie nie ma bezpośredniego kosztu dla każdego z aktorów, więc nie nie powstrzymuje przysłowiowego pasterza od postawienia na pastwisku jeszcze jednej krowy.
Rozwiązania:
- Edukacja - postawienie na to, żeby zbyt duże wykorzystanie wspólnego zasobu wiązało się z kosztem moralnym, tzn. powszechnym potępieniem czynu
- Prywatyzacja - podzielenie wspólnego zasobu na prywatne części tak, żeby zbyt duże wykorzystanie zasobu dotknęło tylko właściciela a nie innych aktorów; innymi słowy jest to wprowadzenie bezpośredniego sprzężenia zwrotnego
- Regulacje prawne - wprowadzenie np. opłat za korzystanie, limitów, zasady “każdy po kolei”, itp.; wymaga odgórnego regulatora. ; jest to wprowadzenie słabej formy sprzężenia zwrotnego.
Źródło: Thinking in Systems. A Primer