Zdolność do samo-powiększania swojej złożoności.
Przykładem może być dziecko uczące się łapania piłki, sąsiedzi protestujący przeciwko budowie składowiska śmieci etc. Samo-organizacja wymaga wolności, przyzwolenia na popełnianie błędów, na eksperymentowanie.
Samo-organizacja jest też czasami ograniczana, wyrugowywana w imię produktywności albo stabilności, lub traktowana jak zagrożenie dla ośrodków władzy - czasami pracowników traktuje się jak maszyny; obywateli jak tylko numery; uczniowie w szkole nie są zachęcani do samo-organizacji.
Czasami proste reguły prowadzą do skomplikowanych systemów, np. fraktale (płatki śniegu), gra w życie.
Źródło: Thinking in Systems. A Primer